Wesołych świąt !

Uśmiechajcie się, czytajcie, rozmawiajcie, bądźcie szczęśliwi. Z okazji świąt Wielkanocnych życzymy WAM wszystkiego co najlepsze ! I do szybkiego zobaczenia!   

Mam kota na punkcie bloga....

W naszej bibliotece można spotkać nietypowego uśmiechniętego kota - zakładkę. Gdy włożysz go do książki - wystaje wesoły łepek;)
Poniżej nasz "kociak" prezentuje się w pełnej krasie - najedzony, wygłaskany, oczytany i wielce zadowolony.
Słyszycie jak mruczy? Czeka na Was. Zapraszamy! 

Nocowanie w bibliotece

Tuż przed północą w bibliotece gasną światła. Mamy latarki więc się tylko uśmiechamy. Cichutko, na paluszkach, żeby nie zobaczył nas biblioteczny chochlik, wyruszamy na poszukiwania. Gdzieś w  połowie drogi odnajdujemy magiczne kamienie. Dodają odwagi. Według kolejnej wskazówki schodzimy do bibliotecznych podziemi. Tam wśród pudeł, starych krzeseł, pożółkłych segregatorów, złamanego wieszaka i trzech leciwych regałów schowany jest skarb. Nie było łatwo, ale został odnaleziony !
Podczas nocowania w bibliotece tradycyjnie sadzimy drzewko, zdobimy drewniane zakładki i świetnie się bawimy. Gościem specjalnym, który zabrał nas w piracką podróż na bezludną wyspę była lektorka Malwina Kożurno.   

Nie zabrakło również twórczych zadań, wspólnego czytanie, rozgrywek planszowych, niekończących się rozmów oraz pysznej kolacji i owocowej uczty.
Noc Andersen A.D. 2019, noc z 29 na 30 marca. 
 

Spotkanie z Krzysztofem Piersą

Przez prawie trzy godziny uczniowie w wypiekami na twarzy rozmawiali o grach komputerowych, uzależnieniach od internetu i telefonów. Ten temat rzeka rozwinął Krzysztof Piersa, autor książek „Komputerowy ćpun” oraz „Trener marzeń”. 
Autor opowiadał o swoim wyjściu z uzależnienia od gier, rozwijaniu zainteresowań i spełnianiu marzeń.  Żeby to osiągnąć trzeba zadawać sobie mnóstwo pytań -  co chce się robić? co jest dla siebie ważne?, dlaczego jest tak jak jest? i czy ta sytuacja, w jakiej jestem mi odpowiada?. Decyzja o zmianie swojego dotychczasowego życia nie jest łatwa. Wymaga wiele pracy i wysiłku.

Uczniowie dzielili się swoimi spostrzeżeniami, uwagami, obawami. Rozmawiano o hejcie i strachu. Młodzież mówiła również o pasjach, zainteresowaniach i tym co jest dla nich ważne.  Krzysztof Piersa z szacunkiem, a zarazem niczym najlepszy „kumpel” zjednał sobie serca wszystkich uczniów.